Szare Szeregi – patron naszej szkoły

Szare Szeregi to kryptonim działającego w konspiracji od 27 IX 1939 Związku Harcerstwa. Na czele konspiracyjnej Organizacji Harcerzy stała Komenda Główna (Pasieka).
Młodzież Szarych Szeregów podzielono na trzy grupy wiekowe: najmłodsi, tzw. Zawiszacy, w wieku 12-14 lat, nie brali udziału w bezpośrednich działaniach przeciw okupantowi, byli natomiast szkoleni w ratownictwie i łączności. Zespoły starszych chłopców (skautów), w wieku 15-17 lat, tworzyły Bojowe Szkoły (BS), w których prowadzono szkolenie wojskowe i przygotowywano do służby w oddziałach rozpoznawczych, zwiadowczych, łączności oraz pocztach dowódców różnych szczebli.
Harcerze BS brali udział w walce konspiracyjnej w Organizacji Małego Sabotażu Wawer (od 1941 Wawer-Palmiry), prowadząc propagandę wśród ludności polskiej. Uczestniczyli w akcjach N i Gdańsk, zajmowali się wywiadem i zbieraniem informacji, przekazywanych ZWZ-AK i in. organizacjom podziemnym. Zespoły skupiające młodzież powyżej 18 lat tworzyły Grupy Szturmowe (GSz).
W wyniku porozumienia Naczelnika Szarych Szeregów F. Marciniaka z komendantem Kierownictwa Dywersji AK, GSz stały się oddziałami Kedywu. Pierwszą akcją bojową GSz było wysadzenie torów kolejowych pod Kraśnikiem, w ramach akcji Wieniec II, w noc sylwestrową 1942-1943. Na przełomie sierpnia i września 1943 z warszawskich GSz utworzono podległy Kedywowi batalion Zośka.
GSz wykonały szereg akcji dywersyjno-sabotażowych, odbijały więźniów (Akcja pod Arsenałem w marcu 1943, akcja w Celestynowie w maju 1943), przeprowadziły wiele zamachów na wysokich funkcjonariuszy SS i policji. Wykonywaniem zamachów zajmowała się III kompania batalionu Zośka, nosząca kryptonim Agat, później Pegaz.
W czasie powstania warszawskiego (1944) w zgrupowaniu Radosław walczyły 3 bataliony Szarych Szeregów: Zośka, Parasol i Wigry. Po klęsce powstania i zakończeniu wojny 18 I 1945 Szare Szeregi rozwiązano.